Ακούω τις θάλασσες και τα ποτάμια σου
Ακούω το γέλιο ακούω το κλάμα σου
Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου
Τις πολιτείες και τους ανθρώπους
που ταξιδεύουν κάτω απ' το δέρμα σου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ΜΟΝΟ ΣΑΠΙΛΕΣ / ΜΟΝΟ ΖΕΧΝΗ
ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ(;) ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΑΠ' ΟΤΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα...