Υπορεαλισμός

->ΟΜΩΣ
Προχθές συνάντησα έναν άνθρωπο
που φορούσε ένα ζευγάρι δεν
τα πόδια του ήταν τυλιγμένα σ' ένα ποτέ
και με μια έκφραση απορίας αποτυπωμένη
στο πρόσωπό του
κουνούσε τα όμως του.


->Η σχέση μας
μια σχέση χωρίς φωνήεντα
μια διαρκής «συμφωνία»


->ΦΑΝΤΑΣΜΑ
Ξύπνησα και είδα στην κουζίνα
ένα φάντασμα να μου ετοιμάζει καφέ.
"Πως τον πίνεις; " με ρώτησε.
Πήρα φόρα και πήδηξα απ΄ το μπαλκόνι
Όταν αρχίζεις να πιστεύεις σε φαντάσματα
δε σου μένει τίποτε λιγότερο να κάνεις.
Ευτυχώς στην κηδεία μου δεν είδα το φάντασμα
σκέφτηκα
πλησιάζοντας την καφετιέρα
στις άκρες των ποδιών μου
γιατί δίπλα κοιμόμουνα ακόμη.


->Η ΑΓΑΠΗ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΕΜΑΧΙΣΜΟΥ
Εκτροχιάστε τα βαγόνια σας
σκεπαστείτε με το πεζοδρόμιο
ακονίστε τις γλώσσες σας
κλέψτε τις λέξεις του διπλανού σας
και κρύψτε τες σε νέες φράσεις.
Ο κόσμος τελειώνει όταν
μας απομένει μόνο η μνήμη.
Γι΄ αυτό ας κρεμάσουμε τα χέρια μας
σε τρεις τελείες
όπως το βέλος στη χορδή του τόξου...
Δεν υπάρχει τέλος
Μόνο επιθυμία
να καταλήγουν κάπου οι προθέσεις μας
Είμαστε εμείς οι κοσμοχαϊδεμένοι
κι είθε να μη στεγνώσουμε ποτέ από την ηδονή...


->Ο έρωτας σε αναγκάζει να δημιουργήσεις
μέσα απ΄ την αυτοκαταστροφή σου.
Σε κάνει να συνεχίζεις τη διαδρομή σου
όσο κι αν φωνάζεις πως έχεις κουραστεί και δηλώνεις παραίτηση
Στον έρωτα δεν υπάρχει φταίξιμο
γιατί ότι ακουμπάει
είναι προκαθορισμένη η αλλαγή του και η μεταστροφή του.
Κριτικές εκ των υστέρων είναι τόσο ανούσιες
όσο μια χούφτα άμμος για τον διψασμένο.

Από την ποιητική συλλογή 'Υπορεαλισμός'.